Als jullie me nu zouden kunnen zien: ligbed aan de golven bij de Indische Oceaan, hagelwit zand, zachtjes wiegende palmen, pilsje in de hand en nog 1 hand over om dit verhaal te typen.

Ik ben gisteravond in dit luxe resort aangekomen!!! Helemaal niks voor mij zo’n “ je hoeft maar te kikken of het gebeurt walhallah”, maar ik vond van me zelf dat ik dit stukje Sri Lanka ook moest ervaren. En eerlijk gezegd is het wel even heerlijk na zo’n intensieve week. Nu wórdt er even voor me gezorgd i.p.v. dat ik overal zelf achteraan moet.

Het was gisteren wel weer een onvergetelijke dag. Ik ben met de bus naar het oosten van het eiland gereisd. Eerst naar de stad Trincomalee. Ik schrijf dat nu wel zo even op, maar het is best een hele klus om uit te zoeken hoe je van A naar B moet komen. In de hotels zijn ze erg behulpzaam, als ik ze om advies vraag. Meestal moet ik met een tuk tuk naar het busstation. Daar aangekomen staan er ongeveer 45 bussen, die zich over het hele eiland verspreiden en het krioelt er van de mensen, die grote tassen, pakken en manden meetorsen. Dat moet allemaal mee in de bus. Ik heb dan geen idee in welke bus ik moet, want alles staat alleen maar in het Singalees geschreven. Eerst moet ik dan nog aan een kaartje zien te komen. Ik ben toch steeds wel een bezienswaardigheid, want ik ben tot nu toe nog geen enkele buitenlander in de bus tegengekomen. Maar geen nood, alle mensen willen me met plezier helpen. In het Engels of in het Koeterwaals vragen ze waar ik naartoe wil en waar ik vandaan kom. Bij het horen van het woord “Nederland” zie je ze denken: “nooit van gehoord!” Vroeger hielp het nog wel eens om “Ajax” te zeggen, maar daar hoef je nu ook niet meer mee aan te komen! Bovendien is dit helemaal geen voetballand. Volleybal is hier de belangrijkste sport en daarna cricket. Na ongeveer 3 uur hobbelen ben ik uiteindelijk toch in Trincomalee aangekomen. Ik wilde daar naar toe omdat er een Nederlands fort is en een heel mooie Hindoetempel, voorzover je Hindoetempels mooi kunt vinden. Het is moeilijk voor te stellen dat de totale kustlijn van Sri Lanka ruim 150 jaar in handen is geweest van de V.O.C. Die hebben op hun beurt de Portugezen verdreven. Sri Lanka was een belangrijke handelspost voor kruiden vooral kaneel, parels en olifanten voor het ivoor. De Portugezen hebben hier alleen maar geplunderd, maar de Nederlanders hebben veel kanalen aangelegd voor het vervoer van de goederen. Nu nog zijn er veel Nederlandse woorden in het Singalees te vinden en ook veel straten hebben nog een Nederlandse naam. Het Fort Frederick is nu in gebruik bij het Sri Lankaanse leger. Het fort is gebouwd met materialen van de hindoetempel, die in de rotsen was uitgehakt. Ze hebben die tempel grotendeels gesloopt om aan die materialen te komen. De tempel is inmiddels weer opgebouwd. Vooral de ligging is fantastisch. Bovenop een rots met beneden een azuurblauwe zee. Zo ingetogen als de Boeddhistische tempels zijn zo “kitscherig” lijken de hindoeïstische tempels. Met tientallen goden op de gevel, allemaal in van die zuurstokkleurtjes geschilderd. Voor elk onderdeeltje van het leven is er wel een god. Er zijn er duizenden! De belangrijkste is Brahma en daarna komt Shiva. Ook hier zijn weer heel veel rituelen te ontdekken. Ik zag iemand een plakje paraffine op een kokosnoot leggen. De paraffine werd met wierookstokjes in brand gestoken. De bast van de kokosnoot gaat dan een beetje schroeien. Dan doet de gelovige een wens. Hij gaat naar een steen, waarop hij de kokosnoot keihard laat vallen. Als de kokosnoot in twee stukken splijt, dan komt de wens uit. Terwijl ik daar was, heb ik niet één keer gezien dat de noot in twee delen uiteenspatte, dus dan komt de wens niet uit :-(

Ook zag ik een boom en een hek, die helemaal vol hingen met zelfgemaakte hiuten bedjes. Die zijn daar neergehangen door stellen die een kind verwachten of die een kind willen krijgen. Ze vragen dan om voorspoed aan Shiva. Later als een en ander gelukt is komen ze terug om Shiva te bedanken. Ze pakken dan zo’n bedje van het hek of van de boom en gooien dat dan naar beneden in de oceaan.

Nadat ik dat alles had bekeken moest ik weer op zoek naar vervoer naar mijn decadente overnachtingsplek in Pasikuda. Gelukkig ging er nog een bus en rond 23.00 uur was ik in het Calmresort. Het was hier 110% duurder dan inmijn andere logeeradressen: €38,00!!!!!!! Echt niet te geloven zo’n mooie en luxe plek voor zo weinig geld. Mijn kamer is een balzaal, mijn bed is een soort speelweide ( maar ja met wie?) , er is een geweldige doucheruimte met allemaal planten tegen de muur en van boven open en de oceaan voor de deur.

De tsunami heeft hier in 2004 ook enorm huisgehouden. Er zijn 35.000 mensen omgekomen. Het is een enorme klap geweest voor het toerisme, want eerst was er de oorlog met de Tamils en toen die tsunami. Alle resorts hier zijn na de tsunami gebouwd.

Dus nu maar even genieten van die luxe, alhoewel het nu alweer begint te kriebelen!