Vanochtend wilde ik wel, maar mijn voetjes niet zo. Ik heb ze even streng moeten toespreken, maar ik moest ze ook wel een beetje tegemoet komen: sandalen was geen optie, dus moest ik wel mijn Jo met de banjo schoenen aandoen met mijn geitenwollen sokken en daardoor ook mijn spijkerbroek!!!!! Pfffffffff in die hitte!!!!!!!! Maar ja ik zag me zelf toch niet met een zomers jurkje lopen met die onderdanen!!!

Vandaag stond het mooiste winkelcentrum ter wereld op het programma. Ja, ja, wat een pretenties he? Maar ik moet zeggen dat het klopte! Ik heb natuurlijk lang niet alle winkelcentra ter wereld gezien, maar zo bijzonder als dit zullen er niet veel zijn. Het heet: Ibn Battuta shopping mall. Het ligt heel ver uit het centrum, vandaar dat het er zo rustig was, denk ik. Het is genoemd naar de beroemde ontdekkingsreiziger Ibn Battuta ( wie kent hem niet?) (op wikipedia staat veel over hem te lezen ) Het was de evenknie van Marco Polo. Hij heeft 25 jaar een groot gedeelte van de wereld over gereisd. Dit winkelcentrum is verdeeld in 6 sectoren, die ieder zijn gebouwd in de stijl van 6 landen waar onze Ibn is geweest: Perzië, Tunesië, Egypte, Andalusië, India en China. Echt ongelooflijk mooi gedaan. Je waant je echt in die landen, qua kleuren en architectuur! En er staan overal replica’s van uitvindingen uit de tijd van Ibn. (Hij is geboren in Tanger in 1305) Uitvindingen waar we in het westen honderden jaren later pas aan toe kwamen of waar we op voort hebben geborduurd. Echt onwaarschijnlijk mooi! Ook de verlichting was zooo mooi! Het was lastig foto’s maken, omdat de gevels van de winkels vol hi gen met verlichte reclameborden. Dat ontsierde het geheel helaas wel. Maar ja, het is natuurlijk een winkelcentrum met ruim 400 winkels. Van de winkels heb ik niet veel gezien, ik was alleen geïnteresseerd in de architectuur. En overal leuke cafeetjes en barretjes helemaal in stijl. Super!!! Het enige verschil met de echte plekken in de diverse landen was dat het er superschoon was. Dat is in bijv. India wel anders. De hele dag zie je mannen en vrouwen vegen, terwijl er werkelijk geen kruimeltje op de grond ligt. En het zijn allemaal buitenlanders. Ook in de hotels en in de horeca. Kennelijk verdienen ze hier toch beter dan in hun thuisland. En de mensen zijn ook allemaal zo vriendelijk en behulpzaam.

Na een paar uur ademloos te hebben rondgedwaald ging ik naar het Palmeneiland. Jullie weten wel dat kunstmatige eiland in de vorm van een palmboom. Dat wilde ik ook heel graag zien. Ik moest daarvoor een stukje met de bus en ik was inmiddels zo gewend aan al die onbemande voertuigen dat ik tijdens het instappen in de bus dacht:”Wat moet die man daar voorin???” Nou dat bleek gewoon de chauffeur te zijn, want zelfrijdende bussen zijn er (nog) niet.

De bus rijdt eigenlijk op een asfaltweg door de woestijn. Aan beide kanten ook weer enorm veel wolkenkrabbers, de een nog mooier dan de ander. En overal bouwkranen, want in 2020 wordt hier de wereld expo gehouden, dus er volop gewerkt. Ook zag ik nu de enorme hoogspanningsmasten. Omdat ze olie in overvloed hebben wordt elektriciteit opgewekt met olie. Maar ook prachtige bloemperken vol met petunia’s in rose, rood, paars en wit met daartussen schitterende palmbomen. Zo bizar. Ik kan me niet voorstellen dat die plantjes er van de zomer ook nog staan. Dan is het hier boven de 50 graden!

Vanuit de bus loop je zo naar de monorail, die over de stam van de palmboom loopt met als eindhalte een 7 sterren hotel: Atlantis. Een soort Efteling kasteel. Onbetaalbaar maar wel schitterend gelegen aan de zee. Omdat ik hier alles met mijn creditkaart betaal had ik mijn portemonnee in mijn koffer in het hotel gelaten. Maar..... het kaartje voor de monorail kon je alleen cash betalen. Ik wist dat ik nog wat dirhams had, dus ik grabbelde in mijn rugzak om mijn portemonnee te pakken, maar...... ik vond hem niet. Ik maar grabbelen en ik viel bijna flauw van de schrik dat ik mijn portemonnee kwijt was!!! Ineenschoot het me te binnen dat ik de dirhams in mijn broekzak had gestopt en dat mijn portemonnee in het hotel lag! Een kwartier later had ik nog hartkloppingen!! Het ritje met de monorail duurde ongeveer 10 minuten, maar helaas kon je de vorm van de palmbladeren niet echt zien. Dan moet je veel hoger zitten. Wel zag je aan beide kanten allemaal supermooie villa’s aan het water strandjes en allemaal zandkleurig met boogjes en trappetjes en zo. Heel smaakvol. In het begin, dus bij de stam zeg maar stonden allemaal pakhuizen van flats, die waren kennelijk voor Jan met de pet met piepkleine balkonnetjes. Het leken wel kanariekooitjes. Wie weet wat die mensen er evengoed voor moeten betalen.

Rondom dat Atlantis hotel was een enorm resort gebouwd et allerlei zwembaden, buitenbars enz. enz. Bij de ingang reden de meest extravagante bolides voor. De gasten stapten uit en hun auto’s werden door het personeel weggereden.

Vanavond had ik ook nog wat op het programma staan wat heeeel leuk moest zijn, maar dat heb ik maar niet meer gedaan. Ik heb lekker in het hotel gegeten en zit nu op mijn kamer te typen. Straks mijn koffertje inpakken, want morgen om 10.30 uur vlieg ik naar Colombo. Ik kom daar plaatselijke tijd 16.30 uur aan. Vandaar met de taxi naar de kust naar een airbieenbietje in Negombo. 2 dagen niks, alleen met de voetjes in de zee.

Ik had nooit kunnen denken dat Dubai zo mooi en interessant zou zijn. Ik had het niet graag willen missen!

Ik wil jullie bedanken voor de leuke berichtjes, die ik heb ontvangen. Dat vind ik erg leuk! Ik meld me over een paar dagen wel weer.

Lieve groeten!!!!!!